Nieuwe Europese wetgeving stelt eisen aan Nederlandse laadinfrastructuur

Geschikt voor betaalpassen

Zo moeten nieuwe snelladers geschikt zijn voor betaalpassen. Ook moet de prijs per kWh zichtbaar zijn voor rijders van een Electric Vehicle (EV) die direct willen betalen. Exploitanten en eigenaren van laadpalen krijgen te maken met eisen voor hardware en datalevering. Samenwerkingsregio’s voor laadinfrastructuur doen er goed aan om te kijken of hun concessievoorwaarden en vergunningsbeleid voldoen.

Nieuwe eisen

Verder moeten laadpaalexploitanten allerlei data beschikbaar stellen. Bijvoorbeeld over de locatie, prijs en aanwezigheid van laadpunten. De EU-landen maken deze informatie gratis openbaar via een nationaal toegangspunt. De AFIR kan ook de technische eisen verder uitwerken. Dit gaat bijvoorbeeld om de informatie-uitwisseling tussen laadpaal en auto.

Streefcijfers openbaar laden

De AFIR heeft streefcijfers voor het aantal laadpunten en hun gezamenlijke vermogen. Dit vermogen hangt af van het aantal lichte elektrische voertuigen in een land. Zo moet er voor elk vol-elektrisch voertuig minimaal 1,3 kW aan publiek laadvermogen zijn. Als in een land 100.000 vol-elektrische auto’s rijden, moet er 130.000 kW laadvermogen zijn. Omgerekend zijn dat ongeveer 15.000 laadpunten.

Streefcijfers snelladen

De streefcijfers voor snelladen in de AFIR hangen af van aan het aantal kilometers hoofdwegen. Europa gebruikt hiervoor de classificaties TEN-T ‘kern’ en ‘uitgebreid’ netwerk. Uiterlijk 31 december 2030 moet er langs het TEN-T kernnetwerk elke 60 kilometer minimaal 3.600 kW aan laadvermogen zijn voor elektrische vrachtwagens.