Gestreepte jakhals
Dit dier staat niet op de huis- en hobbydierenlijst.
Hieronder leest u de beoordeling over dit dier.
Algemene informatie
Familie | Canidae |
---|---|
Subfamilie | - |
Genus | Canis |
Soort | Canis adustus |
Gedomesticeerd | Nee |
Kruising | Nee |
Volwassen grootte |
|
Gewicht | Gewicht: 7,3-12 kg |
Dieet | Omnivoor |
Natuurlijke leefomgeving |
|
Levensverwachting | 6 jaar |
IUCN-status | "Least Concern" |
CITES | Niet vermeld |
Risicoklasse E
Bij gestreepte jakhalzen zijn in vier risicocategorieën voor “gezondheid en welzijn dier” één of meerdere risicofactor(en) vastgesteld. Hierdoor valt de gestreepte jakhals in risicoklasse E.
Samenvatting beoordeling van de gestreepte jakhals
Indien er sprake is van één of meerdere relevante ernstige zoönose(n) die slechts met gespecialiseerde maatregelen eheersbaar is/zijn wordt de risicofactor aangekruist (!), maar telt deze niet mee in de eindscore. Indien er sprake is van een elevante ernstige zoönose die niet of nauwelijks beheersbaar is of er sprake is van risico op ernstige letselschade komt de diersoort direct onder risicoklasse F te vallen (XF). Indien de risicofactor van toepassing is, wordt deze aangekruist (X).
Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
---|---|---|
Zoönosen | ! (signalerend) | Bij de gestreepte jakhals zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen Leptospira interrogans en rabiësvirus aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
Letselschade | De risicofactor in deze risicocategorie is niet van toepassing. |
Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
---|---|---|
Voedselopname | X | Gestreepte jakhalzen moeten dagelijks langdurig foerageren. |
Ruimtegebruik/veiligheid | X |
|
Thermoregulatie | X | De gestreepte jakhals is aangepast aan een tropisch klimaat. |
Sociaal gedrag | X |
|
Beoordeling per risicofactor
Risico's voor de mens
Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
---|---|---|
LG1 | ! (signalerend) | Bij de gestreepte jakhals zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen Leptospira interrogans (Sebek et al., 1989) en rabiësvirus (Bingham et al., 1995; Muleya et al., 2019) aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
---|---|---|
LG2 | Op basis van de grootte, morfologie en het gedrag van gestreepte jakhalzen (Sanyal et al., 2010; Sillero-Zubiri, 2009) is het niet aannemelijk dat de dieren ernstig letsel zullen veroorzaken bij de mens. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Risico's voor dierenwelzijn/diergezondheid
Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
---|---|---|
V1 | De gestreepte jakhals is een omnivoor (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
V2 | De gestreepte jakhals heeft geen hypsodonte gebitselementen (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
V3 | X | Gestreepte jakhalzen eten voornamelijk kleine voedsel-items, zoals knaagdieren, vogels en reptielen, maar eten soms ook vruchten of aas (Sillero-Zubiri, 2009), die verspreid beschikbaar zijn in hun habitat. Gestreepte jakhalzen hebben een grote home range van tot meer dan 4 km2 (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
V4 | Het dieet van gestreepte jakhalzen bestaat uit een breed scala aan kleine zoogdieren, vogels, ongewervelden, vruchten, menselijk afval en aas (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
---|---|---|
R1 | x | Gestreepte jakhalzen hebben een home range variërend van 0,2 tot meer dan 4 km2 (Sillero-Zubiri, 2009). Gestreepte jakhalzen hebben een exclusief kerngebied in hun territorium (Rhodes et al., 1998; Sillero-Zubiri, 2009). Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over territoriaal patrouilleer- en/of markeergedrag. De aanverwante Canis aureus en C. mesomelas laten territoriaal markeergedrag zien (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
R2 | x | Gestreepte jakhalzen gebruiken een afgezonderde nestplaats voor het werpen en grootbrengen van jongen (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
R3 | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over een sterke, blindelingse vluchtreactie, maar het bestaan hiervan wordt ook niet aannemelijk geacht, gezien zij gebruik maken van een hol (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
R4 | x | Gestreepte jakhalzen gebruiken zelf uitgegraven termietheuvels (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
R5 | Voor gestreepte jakhalzen zijn er geen specifieke omgevingselementen essentieel (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
---|---|---|
T1 | x | Gestreepte jakhalzen leven in een tropisch klimaat (Schultz, 2005; Sillero-Zubiri, 2009). De gemiddelde maandelijkse temperatuur komt niet onder de 18 °C. In sommige hoger gelegen gebieden kan in het droge seizoen de absolute minimumtemperatuur onder het vriespunt komen en gestreepte jakhalzen komen tot op een hoogte van 2700 meter voor (Schultz, 2005; Sillero-Zubiri, 2009). In de warmste maanden ligt de gemiddelde temperatuur rond de 30 °C met maximum temperaturen van boven de 40 °C. De gemiddelde jaarlijkse neerslaghoeveelheid ligt tussen de 500-1500 mm (Schultz, 2005). De gestreepte jakhals is aangepast aan een tropisch klimaat. Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
T2 | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over het gebruik van zoel-, koel-, of opwarmplaatsen. Het gebruik hiervan wordt ook niet aannemelijk geacht omdat gestreepte jakhalzen nachtdieren zijn (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
T3 | Gestreepte jakhalzen zijn jaarrond actief (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
---|---|---|
S1 | X | Gestreepte jakhalzen hebben een monogame en paarsgewijze leefwijze (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
S2 | X | De sociale basis unit van gestreepte jakhalzen is een paar, soms met jongen uit eerdere worpen, die helpen met het opvoeden bewaken van jongen uit een latere worp (Sillero- Zubiri, 2009). Er is sprake van een dominantiehiërarchie met despotische kenmerken. Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
S3 | Vrouwtjes zijn ongeveer 60 dagen drachtig en krijgen per worp 4-6 jongen. Gestreepte jakhalzen hebben een paarseizoen Sillero-Zubiri, 2009). Gestreepte jakhalzen hebben geen grote kans op overbevolking. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Verwijzingen
Bingham, J., Kappeler, A., Hill, F., King, A., Perry, B., & Foggin, C. (1995). Efficacy of SAD (Berne) Rabies Vaccine Given by the ral Route in Two Species of Jackal (Canis mesomelas and Canis adustus). Journal of Wildlife Diseases, 31(3), 416-419. oi:10.7589/0090-3558-31.3.416
Muleya, W., Chambaro, H., Sasaki, M., Gwenhure, L., Mwenechanya, R., Kajihara, M., . . . Sawa, H. (2019). Genetic diversity of rabies virus in different host species and geographic regions of Zambia and Zimbabwe. Virus Genes, 55, 713–719. doi:10.1007/s11262-019-01682-y
Rhodes, C., Atkinson, R., Anderson, R., & Macdonald, D. (1998). Rabies in Zimbabwe: reservoir dogs and the implications for disease control. Philosophical Transactions of the Royal Society B, 353(1371), 999-1010. doi:10.1098/rstb.1998.0263
Sanyal, A., Dey, J., & Kankane, P. (2010). The Jackals of Tollygunge club, Kolkata. Records Zoological Survey of India, 111(1), 37-45.
Schultz, J. (2005). The ecozones of the world, the ecological divisions of the geosphere. Aachen, Germany: Springer.
Sebek, Z., Sixl, W., Reinthaler, F., Valová, M., Schneeweiss, W., Stünzner, D., & Mascher, F. (1989). Results of serological examination for leptospirosis of domestic and wild animals in the Upper Nile province (Sudan). Journal of Hygiene, Epidemiology, Microbiology, and Immunology, 33(3), 337-345.
Sillero-Zubiri, C. (2009). Family Canidae. In D. E. Wilson, & R. A. Mittermeier, Handbook of the mammals of the world. Vol. 1. Carnivores (pp. 352-446). Barcelona: Lynx.
Wilson, D., & Reeder, D. (2005). Mammal species of the world. A taxonomic and geographic reference (3rd ed). Opgehaald van Mammal species of the world: https://www.departments.bucknell.edu/biology/resources/msw3/