Grote gevlekte boomeekhoorn

Gepubliceerd op:
30 november 2023

Dit dier staat niet op de huis- en hobbydierenlijst.

Hieronder leest u de beoordeling over dit dier.

Algemene informatie

Algemene informatie (Koprowski et al., 2016; Reid, 2016; Walker, 1983; Wilson & Reeder, 2005)
Familie Sciuridae
Subfamilie Sciurinae
Genus Sciurus
Soort Sciurus variegatoides
Gedomesticeerd Nee
Kruising Nee
Volwassen grootte
  • Kop-romp: 255,9 mm (m), 260,6 mm (v)
  • Staart: 262,8 mm (m), 278,8 mm (v)
Gewicht 536,9 g (m), 468,8 g (v)
Dieet Omnivoor
Natuurlijke leefomgeving
  • Verspreiding: Centraal-Amerika, van het zuidelijkste puntje van Mexico verder naar het zuiden in Guatamala, Honduras, Nicaragua, Costa Rica en Panama.
  • Habitat: Tropische bossen, regenwouden, droge tropische bossen, lagunes en palmbossen.
Levensverwachting 8-12 jaar
IUCN-status "Least concern"
CITES Niet vermeld

 

Risicoklasse D

Bij de grote gevlekte boomeekhoorn zijn in drie risicocategorieën voor “gezondheid en welzijn dier” één of meerdere risicofactor(en) vastgesteld. Omdat er onvoldoende wetenschappelijke literatuur is gevonden over V3, scoort de grote gevlekte boomeekhoorn minimaal een D.

Samenvatting beoordeling van de grote gevlekte boomeekhoorn

Indien er sprake is van één of meerdere relevante ernstige zoönose(n) die slechts met gespecialiseerde maatregelen beheersbaar is/zijn wordt de risicofactor aangekruist (!), maar telt deze niet mee in de eindscore. Indien er sprake is van een relevante ernstige zoönose die niet of nauwelijks beheersbaar is of er sprake is van risico op ernstige letselschade komt de diersoort direct onder risicoklasse F te vallen (XF). Indien de risicofactor van toepassing is, wordt deze aangekruist (X).

Gezondheid mens
Risicocategorie Van toepassing Toelichting
Zoönosen ! (signalerend) Bij de grote gevlekte boomeekhoorn is VSBV-1 aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor.
Letselschade   De risicofactor in deze risicocategorie is niet van toepassing.
Gezondheid en welzijn dier
Risicocategorie Van toepassing Toelichting
Voedselopname G Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden om foerageertijd te kunnen beoordelen.
Ruimtegebruik/veiligheid X
  • Grote gevlekte boomeekhoorns gebruiken een afgezonderde nestplaats.
  • Grote gevlekte boomeekhoorns leven arboreaal.
Thermoregulatie X Grote gevlekte boomeekhoorns zijn aangepast aan een tropisch klimaat.
Sociaal gedrag X Grote gevlekte boomeekhoorns hebben een dominantiehiërarchie.

Beoordeling per risicofactor

Risico's voor de mens

Zoönosen
Risicofactor Van toepassing Toelichting
LG1 ! (signalerend) Bij de grote gevlekte boomeekhoorn is het hoog-risico zoönotische pathogeen VSBV-1 aangetoond (Schlottau et al., 2017; Tappe et al., 2019). Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor.
Letselschade
Risicofactor Van toepassing Toelichting
LG2   Op basis van de grootte, morfologie en het gedrag van de grote gevlekte boomeekhoorn is het niet aannemelijk dat de dieren ernstig letsel zullen veroorzaken bij de mens (Best, 1995; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.

Risico's voor dierenwelzijn/diergezondheid

Voedselopname
Risicofactor Van toepassing Toelichting
V1   De grote gevlekte boomeekhoorn is een omnivoor (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
V2   De grote gevlekte boomeekhoorn heeft geen hypsodonte gebitselementen (Boy & Steenkamp, 2006; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
V3 G De grote gevlekte boomeekhoorn is dagactief. Verwante boomeekhoorns (Sciurinae) spenderen veel tijd (60-80%) aan foerageren (Koprowski et al., 2016; Lurz et al., 2005). Grote gevlekte boomeekhoorns doen niet aan scatterhoarden (Koprowski et al., 2016). De home range grootte van de grote gevlekte boomeekhoorn is niet beschreven in de wetenschappelijke literatuur en home ranges van aanverwante en sympatrische soorten variëren enorm (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor kan daarom niet worden beoordeeld.
V4   Het dieet van de grote gevlekte boomeekhoorn bestaat uit boomzaden, fruit, insecten, jonge vogeltjes, bloemen, schimmels en noten (Best, 1995; Koprowski et al., 2016; Monge & Hilje, 2006). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
Ruimtegebrek/veiligheid
Risicofactor Van toepassing Toelichting
R1   Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over de home range grootte van de grote gevlekte boomeekhoorn. Vrouwtjes van aanverwante soorten van het genus Sciurus verdedigen het kerngebied van hun home range tegen andere vrouwtjes (Koprowski, 1998). Grote gevlekte boomeekhoorns bakenen hun territorium af met urine. Op plekken met veel markeringen vinden ook meer agressieve interacties plaats (Sánchez, 1999). Uit de literatuur blijkt niet dat de grote gevlekte boomeekhoorn de home range patrouilleert. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
R2 X Grote gevlekte boomeekhoorns gebruiken een afgezonderde nestplaats voor het werpen en grootbrengen van jongen en als nachtrustplaats (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom van toepassing.
R3   De grote gevlekte boomeekhoorn is door zijn arboreale levensstijl erg behendig en vlucht doelgericht naar hoge schuilplekken (Best, 1995; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
R4   Grote gevlekte boomeekhoorns gebruiken geen holen of kuilen (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
R5 X Grote gevlekte boomeekhoorns zijn arboreaal (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom van toepassing.
Thermoregulatie
Risicofactor Van toepassing Toelichting
T1 X

Grote gevlekte boomeekhoorns leven in een tropisch klimaat (Henn et al., 2014; Monge & Hilje, 2006; Peel et al., 2007; Schultz, 2005). De gemiddelde minimumtemperatuur in de tropische bossen van Centraal-Amerika waar grote gevlekte boomeekhoorns voorkomen is 19 °C (met een uiterste minimumtemperatuur van 9 °C) en de gemiddelde maximumtemperatuur is 25 °C (met een uiterste maximumtemperatuur van 39 °C). De gemiddelde jaarlijkse neerslaghoeveelheid is 2000 mm en de gemiddelde luchtvochtigheid is 90% (Meteoblue, 2021; Schultz, 2005).

De grote gevlekte boomeekhoorn is aangepast aan een tropisch klimaat. Deze risicofactor is daarom van toepassing.

T2   Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over het gebruik van zoel-, koel-, of opwarmplaatsen door de grote gevlekte boomeekhoorn. Het gebruik hiervan wordt ook niet aannemelijk geacht omdat eekhoorns hun nest gebruiken ter bescherming van weersomstandigheden (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
T3   De grote gevlekte boomeekhoorn is jaarrond actief (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
Sociaal gedrag
Risicofactor Van toepassing Toelichting
S1   Grote gevlekte boomeekhoorns hebben een polygame leefwijze (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
S2 X Grote gevlekte boomeekhoorns leven solitair, maar hebben overlap in home range. Verwante soorten in de subfamilie (Sciurinae) hebben een dominantiehiërarchie, die het meest prominent aanwezig is tijdens het paarseizoen. Leeftijd en grootte spelen een rol bij dominantie (Koprowski, 1998) Deze risicofactor is daarom van toepassing.
S3   Er is weinig wetenschappelijke literatuur gevonden over de voortplanting van grote gevlekte boomeekhoorns. Verwante soorten in de subfamilie (Sciurinae) zijn na 12-15 weken geslachtsrijp. Vrouwtjes zijn 33-46 dagen drachtig en krijgen per worp 4-6 jongen. Grote gevlekte boomeekhoorns werpen één keer per jaar en hebben een paarseizoen van april t/m mei (Koprowski, 1998; Koprowski et al., 2016; Walker, 1983). Grote gevlekte boomeekhoorns hebben geen grote kans op overbevolking. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.

Verwijzingen

Best, T. (1995). Sciurus variegatoides. Mammalian Species. 500. 1-6.

Boy, S. C. & Steenkamp, G. (2006). Odontoma-like tumours of squirrel elodont incisors—elodontomas. Journal of Comparative Pathology. 135(1). 56-61.

Henn, J., McCoy, M. & Vaughan, C. (2014). Beach almond (Terminalia catappa, Combretaceae) seed production and predation by scarlet macaws (Ara macao) and variegated squirrels (Sciurus variegatoides. Revista de Biologia Tropical. 62(3). 929-938.

Koprowski, J. (1998). Conflict between the sexes: a review of social and mating systems of the tree squirrels. In M. Steele, J. Merrit & D. Zegers, Ecology and evolutionary biology of tree squirrels (pp. 33-41). Virginia: Virginia Museum of Natural History, Special Publication 6.

Koprowski, J., Goldstein, A., Bennett, R. & Mendes, C. (2016). Sciurus variegatoides. In D. Wilson, T. Lacher & R. Mittermeier, Handbook of the mammals of the world vol. 6. Lagomorphs and rodents I. (pp. 648-837). Barcelona: Lynx Edicions.

Lurz, P., Gurnell, J. & Magris, L. (2005). Sciurus vulgaris. Mammalian Species. 769. 1-10.

Meteoblue. (2021). Vara Blance, Costa Rica. Opgehaald van Meteoblue: https://www.meteoblue.com/en/weather/historyclimate/climatemodelled/var….

Monge, J. & Hilje, L. (2006). Hábitos alimenticios de la ardilla Sciurus variegatoides (Rodentia: Sciuridae) en la Península de Nicoya, Costa Rica. Revista de Biología Tropical. 54(2). 681-686.

Peel, M., Finlayson, B. & McMahon, T. (2007). Updated world map of the Köppen-Geiger climate classification. Hydrology and Earth System Sciences Discussions, European Geosciences Union. 4(2). 439-473.

Reid, F. (2016). Sciurus variegatoides. Opgehaald van The IUCN Red List of Threatened Species: http://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-2.RLTS.T20024A22246448.en

Sánchez, R. (1999). Forrajeo, Territorialidad y Comportamiento agresivo de Sciurus variegatoides en un Bosque Secundario en el Parque del Este. Escuela de Biología, Universidad de Costa Rica.

Schlottau, K., Jenckel, M., van den Brand, J., Fast, C., Herden, C., Höper, D. & Hoffmann, D. (2017). Variegated squirrel bornavirus 1 in squirrels, Germany and the Netherlands. Emerging Infectious Diseases. 23(3). 477-481.

Schultz, J. (2005). The ecozones of the world. Berlijn, Duitsland: Springer.

Tappe, D., Frank, C., Homeier-Bachmann, T., Wilking, H., Allendorf, V., Schlottau, K. & Eisermann, P. (2019). Analysis of exotic squirrel trade and detection of human infections with variegated squirrel bornavirus 1, Germany, 2005 to 2018. Eurosurveillance. 24(8). 1-7.

Walker, E. (1983). Walker's Mammals of the World. John Hopkins University Press.

Wilson, D. & Reeder, D. (2005). Mammal species of the world. A taxonomic and geographic reference (3rd ed). Opgehaald van Mammal species of the world: https://www.departments.bucknell.edu/biology/resources/msw3/

Bent u tevreden over deze pagina?