Steppevos

Gepubliceerd op:
30 november 2023

Dit dier staat niet op de huis- en hobbydierenlijst.

Hieronder leest u de beoordeling over dit dier.

Algemene informatie

Algemene informatie (Clark et al., 2009; Sillero-Zubiri, 2009)
Familie Canidae
Subfamilie Vulpini
Genus Vulpes
Soort Vulpes corsac
Gedomesticeerd Nee
Kruising Nee
Volwassen grootte
  • Kop-romp: 45-59,5 cm
  • Staart: 19-30 cm
Gewicht 1,6-3,2 kg
Dieet Omnivoor
Natuurlijke leefomgeving
  • Verspreiding: Vlaktes van Centraal Azië, waaronder Turkmenistan, Oezbekistan en Kazachstan en delen van Afghanistan, Iran, Tajikistan, Kyrgyzstan, Rusland, Mongolië en China.
  • Habitat: Steppegrasland, halfwoestijn en woestijn. Vermijdt gebergte, bos, dichte begroeiing en sneeuw dieper dan circa 15 cm.
Levensverwachting 9 jaar
IUCN-status "Least Concern"
CITES Niet vermeld

Risicoklasse E

Bij de steppevos zijn in vier risicocategorieën voor “gezondheid en welzijn dier” één of meerdere risicofactor(en) vastgesteld. Hierdoor valt de steppevos in risicoklasse E.

Samenvatting beoordeling van de steppevos

Indien er sprake is van één of meerdere relevante ernstige zoönose(n) die slechts met gespecialiseerde maatregelen beheersbaar is/zijn wordt de risicofactor aangekruist (!), maar telt deze niet mee in de eindscore. Indien er sprake is van een relevante ernstige zoönose die niet of nauwelijks beheersbaar is of er sprake is van risico op ernstige letselschade komt de diersoort direct onder risicoklasse F te vallen (XF). Indien de risicofactor van toepassing is, wordt deze aangekruist (X).

Gezondheid mens
Risicocategorie Van toepassing Toelichting
Zoönosen ! (signalerend) Bij de steppevos is het hoog-risico zoönotische pathogeen rabiësvirus aangetoond en bij de sympatrische en aanverwante soort Vulpes vulpes is het hoog-risico zoönotische pathogeen Leptospira spp. aangetoond. Dit leidt alleen in het geval van wildvang tot een signalerende toepassing van deze risicofactor.
Letselschade   De risicofactor in deze risicocategorie is niet van toepassing.

 

Gezondheid en welzijn dier
Risicocategorie Van toepassing Toelichting
Voedselopname X Steppevossen moeten dagelijks langdurig foerageren.
Ruimtegebruik/veiligheid X
  • Steppevossen hebben een grote home range en vertonen territoriaal patrouilleer- en markeergedrag.
  • Steppevossen gebruiken een afgezonderde nestplaats.
  • Steppevossen gebruiken zelf gegraven holen.
Thermoregulatie X De steppevos is aangepast aan een droog klimaat met koude periodes.
Sociaal gedrag X
  • Steppevossen hebben een monogame en paarsgewijze leefwijze.
  • Steppevossen hebben een dominantiehiërarchie met despotische kenmerken.

Beoordeling per risicofactor

Risico's voor de mens

Zoönosen
Risicofactor Van toepassing Toelichting
LG1 ! (signalerend) Bij de steppevos is het hoog-risico zoönotische pathogeen rabiësvirus (Sidorov et al., 2010; Sultanov et al., 2016; Zhugunissov et al., 2017) aangetoond en bij de sympatrische en aanverwante soort Vulpes vulpes is het hoog-risico zoönotische pathogeen Leptospira spp. (Żmudzki et al., 2018) aangetoond. Dit leidt alleen in het geval van wildvang tot een signalerende toepassing van deze risicofactor.

 

Letselschade
Risicofactor Van toepassing Toelichting
LG2   Op basis van de grootte, morfologie en het gedrag van steppevossen (Sillero-Zubiri, 2009; Wroe et al., 2005) is het niet aannemelijk dat de dieren ernstig letsel zullen veroorzaken bij de mens. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.

Risico's voor dierenwelzijn/diergezondheid

Voedselopname
Risicofactor Van toepassing Toelichting
V1   De steppevos is een omnivoor (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
V2   De steppevos heeft geen hypsodonte gebitselementen (Cypher, 2003). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
V3 X Steppevossen leven in steppegraslanden, halfwoestijn- en woestijngebieden (Sillero-Zubiri, 2009) en jagen op kleine voedsel-items, zoals insecten, zoogdieren, reptielen, vogels, aas en soms plantaardig materiaal (Clark et al., 2009; Murdoch et al., 2010; Sillero-Zubiri, 2009), die in zo’n habitat een disperse verspreiding hebben. Steppevossen hebben een grote home range tot 40 km2 (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing.
V4   Het dieet van steppevossen bestaat uit insecten, zoogdieren, reptielen, vogels, aas en plantaardig materiaal (Clark et al., 2009; Murdoch et al., 2010; Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.

 

Ruimtegebrek/veiligheid
Risicofactor Van toepassing Toelichting
R1 X Steppevossen hebben een home range van 1-40 km2 (Clark et al., 2009; Sillero-Zubiri, 2009). Steppevossen markeren hun territorium (Clark et al., 2009; Sillero-Zubiri, 2009). Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over patrouilleergedrag van de steppevos. De aanverwante soort Vulpes vulpes patrouilleert de grenzen van hun territorium routinematig (Cypher, 2003; Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing.
R2 X Steppevossen gebruiken een afgezonderde nestplaats voor het werpen en grootbrengen van jongen en als dagrustplaats (Clark et al., 2009; Murdoch et al., 2009; Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing.
R3   Bij gevaar vluchten steppevossen hun burcht in (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
R4 X Steppevossen gebruiken zelf gegraven holen of gebruiken holen van andere dieren en breiden deze uit (Murdoch, 2014; Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing.
R5   Voor steppevossen zijn er geen specifieke omgevingselementen essentieel (Murdoch, 2014). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing

 

Thermoregulatie
Risicofactor Van toepassing Toelichting
T1 X Steppevossen leven in een droog klimaat met koude periodes (Schultz, 2005; Sillero-Zubiri, 2009). De gemiddelde minimum temperatuur ligt tenminste 1 maand onder het vriespunt. De gemiddelde temperatuur in de warmste maand ligt maximaal drie maanden boven de 20 °C met maandelijkse maximumtemperaturen van 30 °C. De gemiddelde jaarlijkse neerslaghoeveelheid ligt onder de 400 mm (Schultz, 2005). De steppevos is aangepast aan een droog klimaat met koude periodes. Deze risicofactor is daarom van toepassing.
T2   Uit gedetailleerd gedragsonderzoek is niet gebleken dat steppevossen gebruik maken van een speciale zoel-, koel- of opwarmplaats (Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.
T3   De steppevos is jaarrond actief (Clark et al., 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.

 

Sociaal gedrag
Risicofactor Van toepassing Toelichting
S1 X Steppevossen hebben een monogame en paarsgewijze leefwijze (Clark et al., 2009; Sillero-Zubiri, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing.
S2 X De basis sociale unit van steppevossen is een paar, soms met jongen uit eerdere worpen (Sillero-Zubiri, 2009). Incidenteel leven  steppevossen in groepen (Wallen, 2006), waarbij jongen uit eerdere worpen helpen met de opvoeding van jongen uit de meest recente  worp (Clark et al., 2009). Er is sprake van een dominantiehiërarchie met despotische kenmerken. Deze risicofactor is daarom van toepassing.
S3   Vrouwtjes zijn vanaf 9 maanden oud geslachtsrijp en krijgen één nest per jaar. Vrouwtjes zijn 52-60 dagen drachtig en krijgen per worp gemiddeld 5,5 jongen. Steppevossen hebben een paarseizoen van januari tot begin maart (Sillero-Zubiri, 2009). Steppevossen hebben geen grote kans op overbevolking. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing.

Verwijzingen

Clark, H. O., Murdoch, J. D., Newman, D. P., & Sillero-Zubiri, C. (2009). Vulpes corsac (Carnivora: Canidae). Mammalian Species, 832, 1-8.

Cypher, B. L. (2003). Foxes (Vulpes species, Urocyon species and Alopex lagopus). In G. A. Feldhamer, B. Carlyle Thompson, & J. A. Chapman, Wild mammals of North America: biology, management, and conservation (pp. 511-541). Baltimore, Md: John Hopkins University Press.

Murdoch, J. D. (2014). Vulpes corsac. Downloaded on 23 December 2019: The IUCN Red List of Threatened Species.

Murdoch, J. D., Munkhzul, T., Buyandelger, S., Reading, R. P., & Sillero-Zubiri, C. (2009). Short communication: The endangered Siberian marmot Marmota sibirica as a keystone species? Observations and implications of burrow use by corsac foxes Vulpes corsac in Mongolia. Fauna & Flora International, 43(3), 431-434.

Murdoch, J. D., Munkhzul, T., Buyandelger, S., Reading, R. P., & Sillero-Zubiri, C. (2010). Seasonal food habits of corsac and red foxes in Mongolia and the potential for competition. Mammalian Biology, 75, 36-44.

Schultz, J. (2005). The ecozones of the world, the ecological divisions of the geosphere. Aachen, Germany: Springer.

Sidorov, G. N., Sidorova, D. G., & Poleshchuk, E. M. (2010). Rabies of wild mammals in Russia at the turn of the 20th and 21st centuries. Biology Bulletin, 37(7), 684-694.

Sillero-Zubiri, C. (2009). Family Canidae. In D. E. Wilson, & R. A. Mittermeier, Handbook of the mammals of the world. Vol. 1. Carnivores (pp. 352-446). Barcelona: Lynx.

Sultanov, A. A., Abdrakhmanov, S. K., Abdybekova, A. M., Karatayev, B. S., & Torgerson, P. R. (2016). Rabies in Kazachstan. PLOS Neglected Tropical Diseases, 1-15.

Wallen, M. (2006). Fox. In J. Burt, Animal (pp. 1-30). Londen: Reaktion Books Ltd.

Wroe, S., McHenry, C., & Thomason, J. (2005). Bite club: comparative bite force in big biting mammals and the prediction of predatory behaviour in fossil taxa. Proceedings of Royal Society B, 272,
619-625.

Zhugunissov, K., Bulatov, Y., Taranov, D., Yershebulov, Z., Koshemetov, Z., Abduraimov, Y., . . .

Sansyzbay, A. (2017). Protective immune response of oral rabies vaccine in stray dogs, corsacs and steppe wolves after a single immunization. Archives of Virology, 162, 3363-3370.

Żmudzki, J., Arent, Z., Jabłoński, A., Nowak, A., Zębek, S., Stolarek, A., . . . Pejsak, Z. (2018). Seroprevalence of 12 serovars of pathogenic Leptospira in red foxes (Vulpes vulpes) in Poland. Acta Veterinaria Scandinavica, 60(34), 9 pp.

Bent u tevreden over deze pagina?