Woestijnkat
Dit dier staat niet op de huis- en hobbydierenlijst.
Hieronder leest u de beoordeling over dit dier.
Algemene informatie
| Familie | Felidae |
|---|---|
| Subfamilie | Felinae |
| Genus | Felis |
| Soort | Felis margarita |
| Gedomesticeerd | Nee |
| Kruising | Nee |
| Volwassen grootte | Kop-romp: 39-52 cm |
| Gewicht | 1,4-3,4 kg |
| Dieet | Carnivoor |
| Natuurlijke leefomgeving |
|
| Levensverwachting | 8-10 jaar in het wild, 13 jaar in gevangenschap. |
| IUCN-status | "Least concern" |
| CITES | Bijlage B |
Risicoklasse D
Bij de woestijnkat zijn in drie risicocategorieën voor “gezondheid en welzijn dier” één of meerdere risicofactor(en) vastgesteld. Hierdoor valt de woestijnkat in risicoklasse D.
Samenvatting beoordeling van de woestijnkat
Indien er sprake is van één of meerdere relevante ernstige zoönose(n) die slechts met gespecialiseerde maatregelen beheersbaar is/zijn wordt de risicofactor aangekruist (!), maar telt deze niet mee in de eindscore. Indien er sprake is van een relevante ernstige zoönose die niet of nauwelijks beheersbaar is of er sprake is van risico op ernstige letselschade komt de diersoort direct onder risicoklasse F te vallen (XF). Indien de risicofactor van toepassing is, wordt deze aangekruist (X).
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Zoönosen | ! (signalerend) | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over het aan- of afwezig zijn van (zeer) hoog-risico zoönotische pathogenen, maar bij de sympatrische en aanverwante soort Felis silvestris catus zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen Leptospira interrogans en rabiësvirus aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Letselschade | De risicofactor in deze risicocategorie is niet van toepassing. |
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Voedselopname | X | Woestijnkatten moeten dagelijks langdurig foerageren. |
| Ruimtegebruik/veiligheid | X |
|
| Thermoregulatie | X | De woestijnkat is aangepast aan een droog tropisch en subtropisch klimaat. |
| Sociaal gedrag | In deze risicocategorie zijn geen risicofactoren van toepassing. |
Beoordeling per risicofactor
Risico's voor de mens
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG1 | ! (signalerend) | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over het aan- of afwezig zijn van (zeer) hoog-risico zoönotische pathogenen, maar bij de sympatrische en aanverwante soort Felis silvestris catus zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen Leptospira interrogans (Jamshidi et al., 2009; Mosallanejad et al., 2011) en rabiësvirus (Gholami et al., 2014) aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG2 | Op basis van de grootte van woestijnkat (Cole & Wilson, 2015; Sunquist & Sunquist, 2009) is het niet aannemelijk dat de dieren ernstig letsel zullen veroorzaken bij de mens. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Risico's voor dierenwelzijn/diergezondheid
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| V1 | De woestijnkat is een carnivoor (Sunquist & Sunquist, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V2 | De woestijnkat heeft geen hypsodonte gebitselementen (Cole & Wilson, 2015). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V3 | X | Woestijnkatten eten kleine voedsel-items, zoals kleine zoogdieren en reptielen (Sunquist & Sunquist, 2009), die verspreid beschikbaar zijn in hun habitat. Het jachtgedrag van woestijnkatten bestaat uit het besluipen van een prooi of vangen vanuit een hinderlaag. Prooien worden soms met zand bedekt voor latere consumptie (Sunquist & Sunquist, 2009). Woestijnkatten hebben een grote home range tot 17 km2 en leggen dagelijks gemiddeld 5,4 km af (Sunquist & Sunquist, 2009), en moeten derhalve langdurig foerageren. Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| V4 | Het dieet van woestijnkatten bestaat uit kleine zoogdieren, zoals gerbils en stekelmuizen, kleine vogels, insecten en reptielen, zoals gekko’s en slangen, waar ze ook hun benodigde water uithalen (Cole & Wilson, 2015; Sunquist & Sunquist, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| R1 | Woestijnkatten hebben een home range van ongeveer 3-17 km2 (Sunquist & Sunquist, 2009). Er is sprake van overlap tussen territoria (Sunquist & Sunquist, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R2 | X | Woestijnkatten gebruiken een afgezonderde nestplaats voor het werpen en grootbrengen van jongen en als rustplaats (Sunquist & Sunquist, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R3 | Woestijnkatten schrikken niet gemakkelijk en blijven vaak stil zitten met hun kin op de grond gerust, eventueel met de ogen dicht (Cole & Wilson, 2015). Woestijnkatten zijn vrij tam en zijn niet bang voor mensen (Cole & Wilson, 2015). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R4 | X | Woestijnkatten gebruiken zelf gegraven holen (Cole & Wilson, 2015; Sunquist & Sunquist, 2009). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R5 | Voor woestijnkatten zijn er geen specifieke omgevingselementen essentieel (Sunquist & Sunquist, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| T1 | X | Woestijnkatten leven in een droog tropisch en subtropisch klimaat (Schultz, 2005; Sliwa et al., 2016). In het droge tropische en subtropische klimaat ligt, op enkele regionale uitzonderingen na, de gemiddelde maandtemperatuur gedurende het hele jaar boven de 10 °C. In sommige gebieden daalt de gemiddelde maandtemperatuur van de koudste maand tot 5 °C. Gedurende 5-12 maanden per jaar ligt de gemiddelde temperatuur boven de 18 °C. De gemiddelde jaarlijkse neerslag varieert, maar is maximaal 500 mm (Schultz, 2005). De woestijnkat is niet aangepast aan het vocht in een gematigd zeeklimaat, waardoor het dier luchtweginfecties op kan lopen (Cole & Wilson, 2015; Sanchez de Launay & Breton, 2015). De woestijnkat is aangepast aan een droog tropisch en subtropisch klimaat. Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| T2 | Uit gedetailleerd gedragsonderzoek is niet gebleken dat woestijnkatten gebruik maken van een speciale zoel-, koel- of opwarmplaats (Sunquist & Sunquist, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| T3 | Woestijnkatten zijn jaarrond actief (Majumder et al., 2011). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| S1 | Woestijnkatten hebben een solitaire leefwijze (Sunquist & Sunquist, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| S2 | Woestijnkatten leven solitair en hebben nauwelijks sociale interacties (Cole & Wilson, 2015; Sunquist & Sunquist, 2009). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| S3 | Woestijnkatten zijn vanaf 9-14 maanden oud geslachtsrijp en zijn polyoestrus, en hebben de mogelijkheid om twee keer per jaar te werpen (Cole & Wilson, 2015; Sunquist & Sunquist, 2009). Vrouwtjes zijn 59-67 dagen drachtig en krijgen per worp gemiddeld 3 jongen (Sunquist & Sunquist, 2009). Woestijnkatten hebben een paarseizoen tussen november en maart (Sunquist & Sunquist, 2009). Woestijnkatten hebben geen grote kans op overbevolking. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Verwijzingen
Cole, F., & Wilson, D. (2015). Felis margarita (Carnivora: Felidae). Mammalian Species, 47(924), 63-77. doi:10.1093/mspecies/sev007
Gholami, A., Fayaz, A., & Farahtaj, F. (2014). Rabies in Iran: Past, Present and Future. Journal of Medical Microbiology and Infectious Diseases, 2(1), 1-10.
Jamshidi, S., Akhavizadegan, M., Bokaie, S., Maazi, N., & Ghorban, A. (2009). Serologic study of feline leptospirosis in Tehran, Iran. Iranian Journal of microbiology, 32-36.
Majumder, A., Sankar, K., Qureshi, Q., & Basu, S. (2011). Food habits and temporal activity patterns of the Golden Jackal (Canis aureus) and the Jungle Cat (Felis chaus) in Pench Tiger Reserve, Madhya Pradesh, India. Journal of Threatened Taxa, 3(11), 2221-2225. doi:10.11609/JoTT.o2713.2221-5
Mosallanejad, B., Avizeh, R., Abdollahpoor, G., & Abadi, K. (2011). A serological survey of Leptospiral infections of cats in Ahvaz, south-western of Iran. Iranian Journal of Veterinary Medicine, 5(1), 49-52. doi:10.22059/IJVM.2011.22671
Sanchez de Launay, A., & Breton, G. (2015). Husbandry and Veterinary Guidelines for the Sand cat (Felis margarita).
Schultz, J. (2005). The ecozones of the world, the ecological divisions of the geosphere. Aachen, Germany: Springer.
Sliwa, A., Ghadirian, T., Appel, A., Banfield, L., Sher Shah, M., & Wacher, T. (2016). Sand Cat. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-2.RLTS.T8541A50651884.en
Sunquist, M., & Sunquist, F. (2009). Family FELIDAE (CATS). In D. Wilson, & R. Mittermeier, Handbook of the Mammals of the World. Vol. 1. Carnivores (pp. 54-170). Barcelona: Lynx Edicions.
