Zuid-Amerikaanse opossum
Dit dier staat niet op de huis- en hobbydierenlijst.
Hieronder leest u de beoordeling over dit dier.
Algemene informatie
| Familie | Didelphidae |
|---|---|
| Subfamilie | Didelphinae |
| Genus | Didelphis |
| Soort | Didelphis albiventris |
| Gedomesticeerd | Nee |
| Kruising | Nee |
| Volwassen grootte |
|
| Gewicht | 0,5-2,5 kg |
| Dieet | Omnivoor |
| Natuurlijke leefomgeving |
|
| Levensverwachting | Circa 20 maanden |
| IUCN-status | “Least Concern” |
| CITES | Niet vermeld |
Risicoklasse D
Bij de Zuid-Amerikaanse opossum zijn in drie risicocategorieën voor “gezondheid en welzijn dier” telkens één risicofactorvastgesteld. Hierdoor valt de Zuid-Amerikaanse opossum in risicoklasse D.
Samenvatting beoordeling van de Zuid-Amerikaanse opossum
Indien er sprake is van één of meerdere relevante ernstige zoönose(n) die slechts met gespecialiseerde maatregelen beheersbaar is/zijn wordt de risicofactor aangekruist (!), maar telt deze niet mee in de eindscore. Indien er sprake is van een relevante ernstige zoönose die niet of nauwelijks beheersbaar is of er sprake is van risico op ernstige letselschade komt de diersoort direct onder risicoklasse F te vallen (XF). Indien de risicofactor van toepassing is, wordt deze aangekruist (X).
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Zoönosen | ! (signalerend) | Bij de Zuid-Amerikaanse opossum zijn de hoogrisico zoönotische pathogenen Leptospira interrogans en Mycobacterium bovis aangetoond en bij sympatrische en aanverwante Didelphinae is het hoog-risico zoönotische pathogeen Rabiësvirus aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Letselschade | De risicofactor in deze risicocategorie is niet van toepassing. |
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Voedselopname | X | Zuid-Amerikaanse opossums moeten dagelijks langdurig foerageren. |
| Ruimtegebruik/veiligheid | X | Zuid-Amerikaanse opossums gebruiken een afgezonderde nestplaats. |
| Thermoregulatie | X | De Zuid-Amerikaanse opossum is aangepast aan een tropisch klimaat en een subtropisch klimaat. |
| Sociaal gedrag | In deze risicocategorie zijn geen risicofactoren van toepassing. |
Beoordeling per risicofactor
Risico's voor de mens
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG1 | ! (signalerend) | Bij de Zuid-Amerikaanse opossum zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen Leptospira interrogans (Cordeiro et al., 1981) en Mycobacterium bovis (Walter et al., 2013) aangetoond en bij sympatrische en aanverwante Didelphinae is het hoog-risico zoönotische pathogeen Rabiësvirus (Almeida et al., 2001) aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG2 | Op basis van de grootte van Zuid-Amerikaanse opossums (Astúa, 2015) is het niet aannemelijk dat de dieren ernstig letsel zullen veroorzaken bij de mens. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Risico's voor dierenwelzijn/diergezondheid
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| V1 | De Zuid-Amerikaanse opossum is een omnivoor (Astúa, 2015; Cáceres, 2002). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V2 | De Zuid-Amerikaanse opossum heeft geen hypsodonte gebitselementen (Renvoisé & Michon, 2014). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V3 | X | Zuid-Amerikaanse opossums eten kleine voedsel-items, die verspreid voorkomen in hun habitat (Astúa, 2015). ZuidAmerikaanse opossums hebben een grote home range van 0,3-7 ha voor hun geringe grootte (Astúa, 2015; Sanches et al., 2012). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| V4 | Het dieet van Zuid-Amerikaanse opossums bestaat uit ongewervelden, kleine gewervelden en meer dan 20 soorten fruit (Astúa, 2015). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| R1 | Zuid-Amerikaanse opossums hebben een home range van 0,03-7 ha (Astúa, 2015; Sanches et al., 2012). Er is sprake van grote overlap tussen territoria (Sanches et al., 2012). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R2 | X | Zuid-Amerikaanse opossums gebruiken een afgezonderde nestplaats (Astúa, 2015). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R3 | Bij gevaar vluchten Zuid-Amerikaanse opossums bomen of holen in en verstoppen zich tussen de vegetatie totdat de dreiging weg is (Smith, 2007). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R4 | Zuid-Amerikaanse opossums gebruiken boomholten, stronken, palmen, en regelmatig lege nestkamers van monniksparkieten (Astúa, 2015). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R5 | Voor Zuid-Amerikaanse opossums zijn er geen specifieke omgevingselementen essentieel (Astúa, 2015). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| T1 | X |
Zuid-Amerikaanse opossums komen voor in verschillende klimaten, namelijk in een tropisch klimaat en een subtropisch klimaat (Costa et al., 2015; Sanches et al., 2012; Schults, 2005). De gemiddelde temperatuur in een subtropisch klimaat ligt in de koudste maanden normaal gesproken niet onder de 5 °C, maar in uitzonderlijke gevallen kan in de koudste maanden de gemiddelde temperatuur op 2 °C liggen in meer continentale gebieden. De absolute minimumtemperatuur in de winter kan gedurende korte periodes sterk afnemen tot onder het vriespunt. De gemiddelde temperatuur ligt in de warmste maanden boven de 18 °C (Schultz J. , 2005). De gemiddelde jaarlijkse regenval ligt tussen 1600-2000 mm en valt voornamelijk in het regenseizoen wat loopt van september tot maart (Cáceres, 2002). De Zuid-Amerikaanse opossum is aangepast aan een tropisch klimaat en een subtropisch klimaat. Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| T2 | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over het gebruik van zoel-, koel-, of opwarmplaatsen. Het gebruik hiervan wordt ook niet aannemelijk geacht omdat ZuidAmerikaanse opossums nachtdieren zijn (Astúa, 2015). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| T3 | Zuid-Amerikaanse opossums zijn jaarrond actief (Cáceres, 2002). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| S1 | Zuid-Amerikaanse opossums hebben een solitaire leefwijze (Sanches et al., 2012). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| S2 | Zuid-Amerikaanse opossums leven solitair (Sanches et al., 2012). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| S3 | Vrouwtjes zijn vanaf 4,5-7 maanden oud geslachtsrijp en hebben 1-2 nestjes per jaar. Vrouwtjes zijn 13 dagen drachtig en krijgen per worp gemiddeld 7 jongen (Astúa, 2015). ZuidAmerikaanse opossums worden gespeend wanneer ze 3,5 maand oud zijn en worden het eerstvolgende paarseizoen pas seksueel actief (Regidor & Gorostiague, 1996). Omdat ZuidAmerikaanse opossums solitair leven, hebben ze geen grote kans op overbevolking (Sanches et al., 2012). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Verwijzingen
Almeida, M., Massad, E., Aguiar, E., Martorelli, L., & Joppert, A. (2001). Neutralizing Antirabies Antibodies in Urban Terrestrial Wildlife in Brazil. Journal of wildlife diseases 37(2), 394-398.
Astúa, D. (2015). Brazilian White-Eared Opossum. In A. Russell, A. Mittermeier, & D. Wilson, Handbook of the Mammals of the World, Volume 5: Monotremes and Marsupials. Lynx Edicions.
Cáceres, N. (2002). Food habits and seed dispersal by the white-eared opossum, Didelphis albiventris, in southern Brazil. Studies on Neotropical Fauna and Environment 37(2), 97-104.
Cordeiro, F., Sulzer, C., & Ramos, A. (1981). Leptospira interrogans in several wildlife species in Southeast Brazil. Pesquisa Veterinária Brasileira, 19-29.
Costa, L., Austua de Moraes, D., Brito, D., Soriano, P., & Lew, D. (2015). Didelphis albiventris. Opgehaald van The IUCN Red List of Threatened Species: https://www.iucnredlist.org/species/40489/22176404
Regidor, H., & Gorostiague, M. (1996). Reproduction in the white eared opossum (Didelphis albiventris) under temperate conditions in Argentina. Studies on Neotropical Fauna and Environment, 31(34), 133-136.
Renvoisé, E. & Michon, F. (2014). An Evo-Devo perspective on ever-growing teeth in mammals and dental stem cell maintenance. Fronties in Physiology. 5(234). 1-12.
Sanches, V., Gomes, M., Passos, F., Graciolli, G., & Ribas, A. (2012). Home-range and space use by Didelphis albiventris (Lund 1840) in Mutum Island, Paraná river, Brazil. Biota Neotropica 12(4), 50-55.
Schultz, J. (2005). The Ecozones of the World. Berlin: Springer Verlag.
Smith, P. (2007). Defensive behaviour of a captured white-eared opossum (Didelphis albiventris). A short note. Fauna Paraguay, Bellbird 2.
Walter, W., Fischer, J., Anderson, C., Marks, D., Deliberto, T., Robbe-Austerman, S., & Vercauteren, K. (2013). Surveillance and movements of Virginia opossum (Didelphis virginiana) in the bovine tuberculosis region of Michigan. Epidemiology & Infection, 141(7), 1498-1508.
Wilson, D., & Reeder, D. (2005). Mammal species of the world. A taxonomic and geographic reference (3rd ed). Opgehaald van Mammal species of the world: https://www.departments.bucknell.edu/biology/resources/msw3/
