Anterieure overeenkomst
Een anterieure overeenkomst is een privaatrechtelijke overeenkomst tussen gemeente(n) en initiatiefnemer(s) voor een ruimtelijke ontwikkeling. Het doel van de overeenkomst is het vastleggen van afspraken tussen gemeente(n) en initiatiefnemer(s) over het ontwikkelen van een perceel dat in eigendom is van de initiatiefnemer(s).
Werking
In de overeenkomst kunnen klimaatadaptatieafspraken worden vastgelegd over onder andere de inrichtingseisen en regels die gemeenten stellen aan de ontwikkeling of afspraken over ‘kostenverhaal’. Hierin verplicht de initiatiefnemer zich tot een bepaalde inrichtingswijze en/of een bijdrage in de kosten (bijvoorbeeld kosten voor planontwikkeling en de aanleg van wegen of openbare voorzieningen) die door de gemeente gemaakt moeten worden om (onder andere) de maatregelen in de openbare ruimte te realiseren. Over het algemeen geldt dat met een anterieure overeenkomst het eenvoudiger of houdbaarder is afspraken te maken over inrichtingseisen voor de openbare ruimte dan voor gebouwen.
Afspraken maken over klimaatadaptatie wordt vanzelfsprekender als in de anterieure overeenkomst wordt verwezen naar een gemeentelijke leidraad / handboek voorinrichting van de openbare ruimte, waarin klimaatadaptief werken al de standaard is. Uiteraard heeft een dergelijke borging wel een financieel effect waar ook aandacht voor moet zijn.
Verzilvering:
- Negatieve private business case en/of beperkte marge: wanneer de in totaal te verhalen kosten hoger zijn dan de potentiële opbrengsten, kunnen deze kosten niet in rekening worden gebracht bij de ontwikkelaar.
- Positieve private business case met ruime marge: maatregelen leiden tot lager rendement voor ontwikkelaar, tenzij de hogere vastgoed- en grondwaarde opweegt tegen de hogere kosten.
- Ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening
