Do's-and-don'ts in Libanon

Vraag bij afspraken na welke taal er gesproken wordt, zodat u weet of u een tolk moet inhuren. Arabisch is de officiële taal, Frans de tweede taal en bij zakelijke ontmoetingen wordt ook vaak Engels gesproken.

Wees bewust van de culturele en religieuze diversiteit van Libanon. In het land leven diverse culturen naast elkaar: moslims, christenen en religieuze minderheden. Binnen hoofdgroepen bestaan ook weer verschillende religieuze stromingen. Daarnaast heeft Libanon ook veel vluchtelingen uit de Palestijnse gebieden, Syrië en Irak.

Cadeautjes zijn een onderdeel van de Libanese cultuur. Bij uitnodiging bij mensen thuis is het normaal om bloemen mee te nemen. Reik de geschenken liever niet uit met de linkerhand.

Libanezen stellen het op prijs als gesprekspartners op tijd komen bij zakelijke afspraken. De afspraak begint meestal met thee of koffie. Het is belangrijk om dan een beetje te keuvelen, om zo een vertrouwensband te ontwikkelen. Onderbrekingen zijn niet ongewoon tijdens Libanese afspraken.

Het is belangrijk te beseffen dat in Libanon persoonlijke relaties boven de zakelijke kunnen gaan. Beslissingen op werkniveau kunnen uit zakelijk oogpunt misschien onlogisch lijken, maar vanuit persoonlijke perspectief wel logisch zijn. Bijvoorbeeld door een religieuze verbondenheid.

Neem de tijd voor sociale beleefdheden. Een begroeting in Libanon is een interessante combinatie van Franse en Arabische tradities.

Met een warme, verwelkomende glimlach wordt uw hand geschud en daarbij wordt 'Marhaba' (hallo) gezegd. Erg religieuze moslims schudden misschien geen handen met iemand van het andere geslacht. Dan volstaat een hoofdknik. Toon interesse in de gesprekspartner zonder direct ter zake te komen.