Producteisen textielproducten

Gepubliceerd op:

28 juni 2013

Laatst gecontroleerd op:

5 april 2022

Bij de productie, import en verkoop van kleding en textielproducten in de EU moeten ondernemers rekening houden met de producteisen uit Verordening (EU) Nr. 1007/2011.

Verordening (EU) Nr. 1007/2011 regelt het gebruik van textielvezelbenamingen en de daaraan gerelateerde etikettering of merking van textielproducten. Het doel van de verordening is dat consumenten nauwkeurig worden geïnformeerd over de samenstelling van de kleding en textielproducten die zij aankopen.

De Verordening geldt ook voor producten die ten minste 80% (gewichtspercentage) textielvezels bevatten. Delen van vloerbedekkingen, matrasbedekkingen en bedekkingen van kampeerartikelen die uit textiel bestaan, vallen ook onder de Verordening.

Vezelbenamingen

Voor de beschrijving van de vezelsamenstellingen op etiketten of merken van textielproducten, moeten fabrikanten de textielvezelbenamingen gebruiken die worden vermeld in Bijlage I van de verordening.

Aanduiding samenstelling

Het gebruik van de termen '100%', 'zuiver' en 'puur' is alleen toegestaan bij textielproducten die zijn samengesteld uit 1 enkele textielvezel. Er zijn strenge voorwaarden voor het gebruik van het woord 'scheerwol' op het etiket of merk van het product. Producten die zijn samengesteld uit verschillende vezels moeten voorzien zijn van een etiket met de namen en gewichtspercentages van de vezels in afnemende volgorde van gewicht.

Etikettering en merking

Textielproducten voor consument moeten duurzaam, leesbaar, zichtbaar en toegankelijk worden geëtiketteerd of gemerkt met de aanduiding van de vezelsamenstelling. Bestaat een product uit 2 of meer textielcomponenten die niet dezelfde vezelsamenstelling hebben? Dan moet de samenstelling van iedere component worden vermeld. De etikettering moet gebeuren in de officiële taal of talen van de lidstaat waar het product wordt verkocht, tenzij die lidstaat anders voorschrijft.

In de regel is de fabrikant verantwoordelijk voor het aanbrengen van het etiket op het product. Wordt het product geïmporteerd van buiten de EU, dan draagt de importeur hiervoor verantwoordelijkheid. Brengt een distributeur een product onder eigen naam op de markt, brengt hij zelf het etiket aan of wijzigt hij de inhoud van het etiket? Dan wordt hij beschouwd als de fabrikant van het product.

Bij producten van dierlijke oorsprong - zoals leer en bont - moet op het etiket of merk de volgende aanduiding staan: 'Bevat niet uit textiel bestaande delen van dierlijke oorsprong.'

De EU kent geen verplichte land-van-oorsprongsmarkering, maat- of onderhoudsetikettering voor textielproducten.

Uitsluitingen

De verordening geldt niet voor textielproducten die – tegen betaling van maakloon - worden toevertrouwd aan thuiswerkers of aan zelfstandige ondernemingen. Zelfstandige kleermakers die textielproducten op maat maken vallen ook buiten de Verordening. In Bijlage V van de Verordening staat een groot aantal textielproducten waarvoor etikettering of merking niet wettelijk verplicht is.

Officiële teksten

Europese wetgeving

Verordening (EU) Nr. 1007/2011: betreffende textielvezelbenamingen en de desbetreffende etikettering en merking van de vezelsamenstelling van textielproducten